عزیز مامان
دیشب با بابایی نشسته بودیم و من داشتم یه خاطره خنده دار براش تعریف میکردم .
من با خنده میگفتم و بابایی هم کلی میخندید.
تو نشسته بودی جلوی ما و داشتی پرتقال میخوردی و ما رو نگاه میکردی .
.
.
تعریفمون که تموم شد ... چند دقیقه بعد یه دفعه تو شروع کردی به الکی حرف زدن و دست تکون دادن و خندیدن .
الهی قربونت برم مثلا داشتی یه چیز خنده دار تعریف میکردی.
با آب و تاب میگفتی و میخندیدی و چون هنوز زیاد بلد نیستی هم بخوری هم حرف بزنی هی تفاله پرتقالا از دهنت میافتاد زمین .
حالا مگه تعریفت تموم میشد . ما میخندیدیم از حرکاتت و تو فکر میکردی خاطرت خیلی بامزه ست و بازم تعریف میکردی و اون دست پرتقالیتو میزدی رو شونه بابا .
انقدر بانمک شده بودی که از خنده دل درد گرفتیم وروجک .
.
.
شبا میشینیم کنار هم ..... سه تایی ...... من ... بابایی.... و هانا که حتما باید وسط ما بشینه .... ما حرف میزنیم و تو نگاه میکنی .... تو حرف میزنی و ما کیف میکنیم .....................
خدایا شکرت .
سلام شیرین زبون مامان
کاش این روزا تموم نشه هانا ......
کاش تو همین قدری بمونی .... با همین وزن 13 کیلو و قد 85 سانتت .
با همین موهای بلند خرمایی .
با همین چشای براق و درشت .
با همین 9 تا دندون کوچولو و تیز .
با همین انگشتای کوچولو و با همین پاهای تپلی یا به قول عرفان ورم کرده .
.
.
تا من هر ثانیه که زل میزنم بهت .... به سر تا پای بانمکت ... به کارای با مزه و به شیرین زبونیای قشنگت ..
خدا رو هزار بار شکر کنم .
.
.
جدیدا حرف میزنی .... گوشی تلفنو میگیری دستت قدم میزنی و به زبون خودت حرف میزنی.
سر رات یه چیزی هم برمیداری و میخوری .... گاهی وسط حرفای میخندی ...انگارداری یه چیز خنده دار واسه اون طرف تعریف میکنی .... گاهی هم سرش داد میزنی .
درست ادای بابایی رو در میاری .
.
.
.
کلماتی که هانا خانوم درسن 16 ماهگی میگه :
مامان ... مامان
بابا ... بابا
آبَ ... آب
مَئوو ... گربه
آبو ... هاپو
ماه ... ماهی
دودو ... جوجو
دُدِ ... گوجه
ای یا ... بیا
دا ... دایی
عمَ ... عمه
.
.
.
ویک کلمه منحصر به فرد برای خودت داری که یه وقتای خاصی استفاده میکنی .
وقتی که داری با یه نی نی بازی میکنی ... و می خوای به ما بگی که اوضاع خوبه و این نی نی رو دوست دارم و بازی داره بهم حال میده و اینا .....
با ذوق میای میگی :
آبرزه
(تمام حروف این کلمه ساکن هستن)
هانا .......................
دوست دارم مامان خوبی باشم ..............
و مادر خوب بودن یعنی تسلیم نشدن .... تسلیم نشدن و تسلیم نشدن ... در مقابل هیچی .
تسلیم نشدن در مقابل بی خوابی ... تسلیم نشدن در مقابل خستگی ... تسلیم نشدن در مقابل سختی هایی که باید هر روز برای بردن تو خونه مامان بزرگ بکشم تا بتونم شاغل بمونم ...... تسلیم نشدن در مقابل وسوسه های استعفا دادن ...... و از همه مهمتر تسلیم نشدن در مقابل بعضی خواسته های نامعقول تو .
مثلا وقتی میخوای لیوانو ببری سر سفره .. نباید تسلیم گریه هات بشم چون ممکنه لیوان بشکنه و بره تو دستت .
یا وقتی میخوای دستتو بکنی تو کیس وقتی درش بازه ....
وتسلیم نشدن در مقابل گریه هات وقتی که خواسته ات خیلی هم عجیب نیست و لی تو نباید یاد بگیری که گریه راه رسیدن به اهدافته ....
تسلیم نمیشم دخترم ....
شبا که بیدار میشی و شیر میخوای من تسلیم خواب نمیشم ..... سر سفره که از سرو کولم بالا میری تسلیم عصبانیت نمیشم .... تسلیم نمیشم در مقابل وسوسه استعفا ......
تو هرروز داری بزرگتر میشی و من هر روز قوی تر . منم دارم با تو بزرگ میشم .
فقط یه چیزه که هر روز تسلیمش میشم :
من در مقابل معصومیت صورتت وقتی که خوابی تسلیمم . تسلیم وسوسه تا صبح نگاه کردنت . تسلیم شیرین زبونیات .
وقتایی که تو خیابون بغل گوشم حرف میزنی و من کیف میکنم از شنیدن کلمات عجیب و غریبی که میگی ....
10 / 6 / 93
9:50 صبح (تو اداره)